Ze hebben mijn buikje opengemaakt en ik ben "gecastreerd", de boel is eruit. Ik voelde me de avond dat ik terugkwam van de dierenarts wel heel suf en ik ben fijn bij Peter op schoot gekropen. Daar heb ik liggen slapen en Hercules kwam naast me liggen. Dat was wel een geruststellend gevoel, heel veilig. De volgende dag mocht ik alweer eten en voelde ik me al stukken beter. Eigenlijk had ik helemaal geen pijn en helemaal geen last van mijn buikje. Het zonnetje scheen en het vrouwtje had een doos met een plaid erin voor me neergezet. Ik heb heerlijk in de zon liggen draaien en slapen. Hercules kwam me ook nog gezelschap houden, het doosje was meteen vol, haha.
kopjes van Roos
.JPG)