Allejezus wat doet dit zeer. Het is vandaag 1 juni 2007.
Gisteren ben ik aan mijn pootje geopereerd. Wat een hel. Een heel middenvoetsbeentje eruit. Het gezwel zat te vast op het bot. Ik werd door Anita opgehaald en was zo dizzy als een konijn. De narcose heeft er flink ingehakt. Ik voel me zo rot. Mijn bazinnetje was zo lief voor me maar ik wist met mezelf geen raad. Ik mocht bij haar op bed slapen. Dat kwam omdat ik 's avonds steeds rond wilde lopen maar dan wankelde ik en viel ik overal van af. Zo op bed kon ze me goed in de gaten houden. Mijn baasje was op reis naar Zwitserland. Daar lag ik met dat rode verband en een pootje dat "klopte". Oef wat deed dat zeer. Het verband ging steeds strakker zitten en ik moest piepen van de pijn. Gelukkig begreep mijn bazinnetje het en ze probeerde het verband in te knippen. Ze deed me pijn en ik vluchtte van het bed af in de krabpaal. Maar mijn pootje werd heel dik en in de ochtend zag ze dat en ze sleurde me werkelijk waar aan mijn haar uit de krabpaal. Ze pakte me in de houdgreep en knipte het verband nog verder in. daarna werd ik meteen in de reismand gezet. Ik hoorde haar bellen met de dierenarts. Nooit gedacht dat ik blij zou zijn om er weer heen te moeten. Om 8 uur vanmorgen was het zover. John heeft het verband eraf gehaald . Ik had een poot zo dik en plat als een steelpan. Dit komt vast nooit meer goed. Eerst maar wat slapen nu het verband eraf is.
Roos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten