31 maart 2006
Ik was 4 weken oud toen Anita en Peter op bezoek kwamen bij mij. Ik woonde toen in Rijkevorsel bij Iréne. Nou ja, ze kwamen toen nog niet echt voor mij maar ze wilden graag een Foldje. Ik zag wel dat ze naar me wezen en ze aaiden me. Ze wisten toen nog niet of ik met ze mee zou mogen. Ik was al aan iemand anders beloofd. Nou, ik hopen dat ik met hen mee zou mogen want er was bij hen thuis in ieder geval een katertje waar ik mee zou kunnen spelen. Ik baalde wel want ik zag er toen niet uit. Mijn staartje was net een antenne, fraai hoor! Ik kon ook nog niet zo best lopen, ik wankelde en viel steeds op mijn kontje. Ik deed supergoed mijn best maar het zal geen mooi gezicht zijn geweest. Ik voelde al wel dat Anita en Peter mij best zagen zitten. Ze zeiden steeds hoe lief en schattig dat ze me vonden.
31 Maart kwamen ze ’s avonds dus weer bij me kijken. Dat betekende dus dat ze eens van ons wel zagen zitten. ik was toen 9 weken oud. Peter tilde me op en ik lag heerlijk op zijn arm, tegen hem aan. Ik hoorde in de verte nog brabbelen, dat ik over een paar weken met hen mee mocht. Ik was heel erg blij en was nu gerust dat ik wist waar ik terecht zou komen. Toen ben ik geloof ik in slaap gevallen. Dat is wel een goed teken denk ik.
Miauws en kopjes van Roosje