Abby is geboren op 9 september 2005. Haar moeder was de blauwe Scottish Fold Purdy en haar vader Chocolate Brits korthaar Youk. Ze is 30-11-2005 bij ons komen wonen.
5 december 2005
Abby heeft bijna vanaf de eerste dag dat ze bij ons is waterige oogjes, af en toe zijn ze ook een beetje ontstoken en komt er vuil uit. Ze proest en niest ook ( ’s ochtends worden we steevast met een proest recht in ons gezicht begroet als ze ons wakker komt maken ) dus hebben we haar mee naar dierenarts. Abby krijgt Amoxival 40mg, een kuurtje Antibiotica van 5 dagen. De tabletjes stop ik in wat blikvoer en dat eet ze eigenlijk heel goed op. Omdat ze toch wat stinkende ontlasting heeft krijgt ze ook nog een wormenkuurtje. Dit is de laatste keer gegeven met haar laatste inenting op maandag 28 november maar een keer extra kan geen kwaad.
Daarna gaat het een poosje redelijk met Abby maar het blijft kwakkelen wat haar oogjes betreft. Ze is heel lief en heel aanhankelijk. Ze speelt volop en maakt vorderingen bij Sam die haar eerst genegeerd heeft. Sam begint haar toch wel interessant te vinden en dat is ze natuurlijk ook. Ze is zo apart! Ze vindt echt alles leuk om mee te spelen, dozen, de krabpalen, muisjes, Sammetje. Als ze straks wat groter is mag ze mee naar buiten. Ze lijkt nu wat verkouden dus houden we haar binnen.
30-12-2005 maandag
Nog steeds heeft Abby luchtwegproblemen. Nog maar eens naar de dierenarts maar die vindt dat we het maar even aan moeten kijken met Abby. Soms heeft het wat tijd nodig en moet ze zelf haar afweer opbouwen. Dan worden haar oogjes wel beter. Dat zit me niet lekker en ik besluit vandaag met Abby naar een andere dierenartsenpraktijk te gaan. Die dierenarts onderzoekt Abby en ze krijgt een injectie Nuflor. Dit is een sterk antibioticum en de dierenarts zegt dat het even pijnlijk is voor Abby. Nou, ik denk bij mezelf dat het wel mee zal vallen want ook Sam heeft wel eens een injectie gehad en daar geeft ze niets om. Sam reageert vaak amper op een spuitje. Maar nee, dit doet Abby wel zeer want ze sist en blaast en gaat dan zo snel als ze kan in haar mandje waar ze nog even na zit te blazen en miauwen. Verder moet ze 5 dagen lang 2 x daags Doxoral innemen ( Doxy ) 1 ml via een spuit in haar bekje. Dit spul ruikt heel zoetig en Abby vindt het niet echt vies. Dus elke ochtend kijkt Sam mee hoe Abby dit goedje krijgt en daarna krijgen ze samen als beloning een klein beetje blikvoer in de keuken. Dit vinden ze heerlijk en ze zijn er al snel aan gewend maar na 5 dagen is het drankje op en dus komt er ook niet meer elke ochtend blikvoer. Helaas dames.
Halverwege januari gaat het echt goed tussen Abby en Sam. Op een zaterdagavond liggen ze voor het eerst echt samen op de krabpaal naast de bank. Abby op het hoogste plateau en Sam ernaast op het iets lagere plateautje. Abby daagt Sam een beetje uit maar uiteindelijk liggen ze allebei te pitten. We zijn hier erg blij mee.
Abby heeft bijna vanaf de eerste dag dat ze bij ons is waterige oogjes, af en toe zijn ze ook een beetje ontstoken en komt er vuil uit. Ze proest en niest ook ( ’s ochtends worden we steevast met een proest recht in ons gezicht begroet als ze ons wakker komt maken ) dus hebben we haar mee naar dierenarts. Abby krijgt Amoxival 40mg, een kuurtje Antibiotica van 5 dagen. De tabletjes stop ik in wat blikvoer en dat eet ze eigenlijk heel goed op. Omdat ze toch wat stinkende ontlasting heeft krijgt ze ook nog een wormenkuurtje. Dit is de laatste keer gegeven met haar laatste inenting op maandag 28 november maar een keer extra kan geen kwaad.
Daarna gaat het een poosje redelijk met Abby maar het blijft kwakkelen wat haar oogjes betreft. Ze is heel lief en heel aanhankelijk. Ze speelt volop en maakt vorderingen bij Sam die haar eerst genegeerd heeft. Sam begint haar toch wel interessant te vinden en dat is ze natuurlijk ook. Ze is zo apart! Ze vindt echt alles leuk om mee te spelen, dozen, de krabpalen, muisjes, Sammetje. Als ze straks wat groter is mag ze mee naar buiten. Ze lijkt nu wat verkouden dus houden we haar binnen.
30-12-2005 maandag
Nog steeds heeft Abby luchtwegproblemen. Nog maar eens naar de dierenarts maar die vindt dat we het maar even aan moeten kijken met Abby. Soms heeft het wat tijd nodig en moet ze zelf haar afweer opbouwen. Dan worden haar oogjes wel beter. Dat zit me niet lekker en ik besluit vandaag met Abby naar een andere dierenartsenpraktijk te gaan. Die dierenarts onderzoekt Abby en ze krijgt een injectie Nuflor. Dit is een sterk antibioticum en de dierenarts zegt dat het even pijnlijk is voor Abby. Nou, ik denk bij mezelf dat het wel mee zal vallen want ook Sam heeft wel eens een injectie gehad en daar geeft ze niets om. Sam reageert vaak amper op een spuitje. Maar nee, dit doet Abby wel zeer want ze sist en blaast en gaat dan zo snel als ze kan in haar mandje waar ze nog even na zit te blazen en miauwen. Verder moet ze 5 dagen lang 2 x daags Doxoral innemen ( Doxy ) 1 ml via een spuit in haar bekje. Dit spul ruikt heel zoetig en Abby vindt het niet echt vies. Dus elke ochtend kijkt Sam mee hoe Abby dit goedje krijgt en daarna krijgen ze samen als beloning een klein beetje blikvoer in de keuken. Dit vinden ze heerlijk en ze zijn er al snel aan gewend maar na 5 dagen is het drankje op en dus komt er ook niet meer elke ochtend blikvoer. Helaas dames.
Halverwege januari gaat het echt goed tussen Abby en Sam. Op een zaterdagavond liggen ze voor het eerst echt samen op de krabpaal naast de bank. Abby op het hoogste plateau en Sam ernaast op het iets lagere plateautje. Abby daagt Sam een beetje uit maar uiteindelijk liggen ze allebei te pitten. We zijn hier erg blij mee.
20-01-2006
Dit weekend van 21 en 22 januari gaat het met allebei de dames wat minder. Sam gaat nog wel af en toe naar buiten maar het is maar steeds voor eventjes wat water te drinken. Abby is ook wat lustelozer. Normaal gesproken daagt ze Sam uit als het maar eventjes kan. Gaat ze achter de deur wachten tot Sam voorbij komt. Springt dan op Sam en sjeest er als een speer vandoor om maar geen tik te krijgen. Dit doet ze zo grappig en volgens mij vindt Sam het stiekem wel heel leuk.
Dit weekend van 21 en 22 januari gaat het met allebei de dames wat minder. Sam gaat nog wel af en toe naar buiten maar het is maar steeds voor eventjes wat water te drinken. Abby is ook wat lustelozer. Normaal gesproken daagt ze Sam uit als het maar eventjes kan. Gaat ze achter de deur wachten tot Sam voorbij komt. Springt dan op Sam en sjeest er als een speer vandoor om maar geen tik te krijgen. Dit doet ze zo grappig en volgens mij vindt Sam het stiekem wel heel leuk.
23-01-2006 maandag
Abby heeft een dik buikje gekregen en haar oogjes zijn nog steeds niet schoon. Ze is ook veel rustiger, ze rent en speelt bijna niet. We hebben een paar dagen geleden nog grapjes gemaakt omdat ze een zelfde buikje krijgt als dat Sam vroeger had. Sam is nu zeker een kilo of misschien zelfs meer lichter als een jaar geleden. Ik heb Sam een poos geleden nog een keer gewogen en toen was er al een kilo af dus waarschijnlijk is ze nu wel twee kilo lichter. Haar heupgewricht begint wat uit te steken en haar pootjes zijn ook knokiger.
Vanmiddag tot twaalf uur gewerkt en daarna vrijgenomen. Ik rijd om 13:00 uur naar de dierenarts met Abby. Ze zit flink te klagen onderweg dat ze eigenlijk niet wil gaan. Maar ik heb gezegd dat het echt even moet en dat we daar zo weer weg zijn. Er zitten nog 3 honden voor haar in de wachtkamer. Een klein hondje naast ons, interesseert zich wel erg voor Abby en snuffelt aan het reismandje. Eindelijk aan de beurt. Ik vertel dat ik al eerder met haar ben geweest maar dat ze nog steeds wat natte oogjes heeft en dat ik wel vind dat ze een dik buikje heeft.
Hij gaat aan haar buikje voelen en Abby geeft toch wel wat pijn aan. Hij luistert ook nog naar haar longetjes en hartje. Dat klinkt in ieder geval helemaal goed. Hij vertelt dat hij haar verdenkt van FIP. Ik schrik me dood. Ik heb wel iets over FIP gelezen maar weet er niet helemaal het fijne van maar wèl dat het NIET goed is als het dat daadwerkelijk is.
Hij zegt dat er verder niet veel aan te doen is. Bloedonderzoek zou een kwelling zijn, ze is nog zo klein. Ze zou daar een trauma van overhouden. Door alle emoties vergeet ik op dat moment verder te vragen. De vragen komen later thuis pas. Als eerste krijgt ze weer een vervelende injectie Nuflor. Weer sissen, blazen en meteen haar kooitje in. Verder moet ik haar thuis een week lang twee tot drie maal daags oogzalf geven, Aureomycine. Ik krijg nog een pilletje tegen de wormen mee. De dierenartsassistente haalt haar weer even uit het kooitje om haar te wegen. 2,2 kilo. “ Wat een mooi zwart poesje !” zegt ze nog. Ik laat haar maar in die waan en zeg maar niet dat ze donkerbruin is. Het gewicht betekent dat ze vanaf 15 december een kilo is aangekomen, wat dus niet kan. Maar dat is dus het vocht in haar buikje. Als ik thuiskom met Abby geef ik haar maar meteen het wormenpilletje dat ze met een beetje blikvoer zo naar binnenwerkt. Het oogjes zalven vindt ze minder fijn en het wordt elke keer meer een klus om de zalf in haar oogjes te doen. Ze sputtert ontzettend tegen en miauwt er heftig bij. In de namiddag bel ik nogmaals de dierenarts, ik heb wat over FIP opgezocht net en heb wat vragen. Uiteindelijk heb ik het idee nog niets wijzer te zijn als ik de hoorn neerleg. Wat ik wel weet is dat ze sloom is en een dikke buik heeft wat op FIP wijst. Haar oogjes zijn vaak dichtgeknepen wat ook op FIP kan wijzen. Pijnlijke oogjes?? Maar ze glanst, ze eet en drinkt goed en spint volop. Dus ze lijkt zich niet echt ziek te voelen!?? Maar misschien heeft ze toch het afgelopen weekend wel koorts gehad ( wat ook bij FIP past ) toen ze uit haar mandje een paar keer languit op de grond ging liggen. Het zou best kunnen!
Abby heeft een dik buikje gekregen en haar oogjes zijn nog steeds niet schoon. Ze is ook veel rustiger, ze rent en speelt bijna niet. We hebben een paar dagen geleden nog grapjes gemaakt omdat ze een zelfde buikje krijgt als dat Sam vroeger had. Sam is nu zeker een kilo of misschien zelfs meer lichter als een jaar geleden. Ik heb Sam een poos geleden nog een keer gewogen en toen was er al een kilo af dus waarschijnlijk is ze nu wel twee kilo lichter. Haar heupgewricht begint wat uit te steken en haar pootjes zijn ook knokiger.
Vanmiddag tot twaalf uur gewerkt en daarna vrijgenomen. Ik rijd om 13:00 uur naar de dierenarts met Abby. Ze zit flink te klagen onderweg dat ze eigenlijk niet wil gaan. Maar ik heb gezegd dat het echt even moet en dat we daar zo weer weg zijn. Er zitten nog 3 honden voor haar in de wachtkamer. Een klein hondje naast ons, interesseert zich wel erg voor Abby en snuffelt aan het reismandje. Eindelijk aan de beurt. Ik vertel dat ik al eerder met haar ben geweest maar dat ze nog steeds wat natte oogjes heeft en dat ik wel vind dat ze een dik buikje heeft.
Hij gaat aan haar buikje voelen en Abby geeft toch wel wat pijn aan. Hij luistert ook nog naar haar longetjes en hartje. Dat klinkt in ieder geval helemaal goed. Hij vertelt dat hij haar verdenkt van FIP. Ik schrik me dood. Ik heb wel iets over FIP gelezen maar weet er niet helemaal het fijne van maar wèl dat het NIET goed is als het dat daadwerkelijk is.
Hij zegt dat er verder niet veel aan te doen is. Bloedonderzoek zou een kwelling zijn, ze is nog zo klein. Ze zou daar een trauma van overhouden. Door alle emoties vergeet ik op dat moment verder te vragen. De vragen komen later thuis pas. Als eerste krijgt ze weer een vervelende injectie Nuflor. Weer sissen, blazen en meteen haar kooitje in. Verder moet ik haar thuis een week lang twee tot drie maal daags oogzalf geven, Aureomycine. Ik krijg nog een pilletje tegen de wormen mee. De dierenartsassistente haalt haar weer even uit het kooitje om haar te wegen. 2,2 kilo. “ Wat een mooi zwart poesje !” zegt ze nog. Ik laat haar maar in die waan en zeg maar niet dat ze donkerbruin is. Het gewicht betekent dat ze vanaf 15 december een kilo is aangekomen, wat dus niet kan. Maar dat is dus het vocht in haar buikje. Als ik thuiskom met Abby geef ik haar maar meteen het wormenpilletje dat ze met een beetje blikvoer zo naar binnenwerkt. Het oogjes zalven vindt ze minder fijn en het wordt elke keer meer een klus om de zalf in haar oogjes te doen. Ze sputtert ontzettend tegen en miauwt er heftig bij. In de namiddag bel ik nogmaals de dierenarts, ik heb wat over FIP opgezocht net en heb wat vragen. Uiteindelijk heb ik het idee nog niets wijzer te zijn als ik de hoorn neerleg. Wat ik wel weet is dat ze sloom is en een dikke buik heeft wat op FIP wijst. Haar oogjes zijn vaak dichtgeknepen wat ook op FIP kan wijzen. Pijnlijke oogjes?? Maar ze glanst, ze eet en drinkt goed en spint volop. Dus ze lijkt zich niet echt ziek te voelen!?? Maar misschien heeft ze toch het afgelopen weekend wel koorts gehad ( wat ook bij FIP past ) toen ze uit haar mandje een paar keer languit op de grond ging liggen. Het zou best kunnen!
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten