zzzz...

Vrouwtje ... gooi de jaloezieën eens omhoog, ik wil lekker banken...lekker vensterbanken en ik heb daarvoor ruimte nodig, veel ruimte...zucht.. heerlijk die zon!

Pfff snel kapot dat speelgoed!

Wil ik spelen met die kleine.. tenminste ik dacht dat hij dat ook wilde. Wij rennen achter elkaar aan. Ik meer achter hem dan hij achter mij maar goed... Chiefmansje deed ook mee maar ik zei nog : "nee je speelt vals, da's twee tegen één, da's geen eerlijke strijd. Dat doen we met Roos ook niet!" Het is of ikke tegen Roos, of Chief tegen Roos maar nóóóóit allebei tegelijk. Nou Chiefje taaide af, haha en ik verder spelen. Tikkie jij bent 'em muisje. Oef mijn nagel in zijn vachtje. Effe lospeuteren met mijn tanden. Hups rennen dan muis, ik ben 'm nog wel een keer. Nou toen wilde hij ineens al niet meer.. flauw hoor. Ik ga hem maar troosten en likte zijn vachtje, net als ik bij Chief en Roos doe, lekker over de oortjes en in zijn nekje. Hij bleef wel lekker stil liggen en ik dacht nog: "dat vindt ie fijn". Wil hij ineens niet meer spelen, zo dood als een pier..pff saai hoor!

Prachtweer

Wat is er nu beter voor een kat dan zon, een klein briesje en niets hoeven te doen, lui zijn. Nadat ik mijn buik vol heb gegeten natuurlijk. Mijn favoriete plek, als deze niet is ingepikt door La Roza of Chiefmans, onder de Hosta. Vrouwtje moet volgend jaar maar eens zorgen dat de slakken er niet zo'n gatenkaas van maken. Wat een zaligheid...de tuin als een flinke kattenbak naast me, kattenkruid in de buurt, bakje water en wat zoemende bijtjes...

Hij doet het niet meer..

Nah, denk ik vandaag dat ik een nieuw vriendje heb om mee te spelen, wilt hij gewoon niet meer. We hebben eerst fijn achter elkaar aan gerend...nou ja, ik achter hem aan en nu stopt hij al. We deden tikkertje en ik kon hem steeds gemakkelijk aantikken. Flauw hoor. "hé joh, kom op spelen!"..

Flora is weer hier...

Hiep hoera, Flora is weer hier aan het logeren. Ik ben zo dol op haar, ik zou wel de hele dag naar haar willen kijken. Ze is zo leuk, snel en grappig.. Ze maakt leuke piepgeluidjes...jaha, ik versta dat heus wel. Ze vertelt steeds spannende verhalen en ik tegen haar. De kooi staat helaas wat hoog maar dat geeft niet. Ik kruip wel even de hoogte in dan kunnen we elkaar goed aankijken en goed communiceren. Jammer dat ze niet bij ons mag komen wonen. Van het vrouwtje mag het wel maar de buurmeisjes kunnen Flora niet missen.

Hé Flora...spelen?

Ze houdt van me.

Helaas heb ik het niet gered. Ze zag wel dat ik gisteravond niet lekker was. Vanochtend had ik nog steeds niets gegeten en gedronken. Dat baarde haar wel zorgen. Ik had wel wat van die maisdingetjes op en op een hooitje gekauwd maar dat zag ze natuurlijk niet. Ze heeft vandaag maar tot half twaalf gewerkt, speciaal voor mij, om bij mij te zijn. Ze is er ziek van dat ik ziek ben. Ze is voor me langs de dierenarts gegaan en heeft verteld hoe de stand van zaken was. Niet best dus. Dikke oren, dik kontje, dik neusje en vooral dikke oogjes. Ik moet dus gaan slapen. Da's niet erg. Ik voel me niet al te best en ik word niet meer beter. Maar ik voel me vandaag nog wel lekker hoor, nog fijn genoeg om 's middags heerlijk over het gras te rollen en wat Weegbree, brokjes en hooi te eten. Verse voorraad aangeleverd dus dat was fijn. Ging het nog regenen ook. We hebben heerlijk geknuffeld op de bank, ik werd heerlijk geaaid en heb zoals gewoonlijk weer heel veel kusjes gehad. Het zal wel rood zijn van de lippenstift op mijn hoofd. Eenmaal in mijn kooitje had ik het toch een beetje benauwd af en toe. Ik poetste en voelde aan mijn neusje. Dat benauwde zal wel komen door die dikke opgezette neus.
Om kwart over 4 gingen we op weg naar de dierenarts. Wat heeft ze gesnotterd... ze heeft nog dikkere ogen nu, dan dat ik heb. Ik heb haar maar steeds likjes gegeven om haar te troosten. De dierenartsmevrouw snapte dat wel, die wist dat ik dat deed omdat ik haar zo lief vind omdat ze zo goed voor me heeft gezorgd. Dat ik blij ben dat ik niet verder ziek hoef te zijn, het is goed zo. Ik mocht eerst rustig gaan slapen en we hebben saampjes rustig afscheid genomen. Ze heeft wel honderd keer gezegd dat ze van me houdt. Nou, dat hoeft ze niet te zeggen, dat weet ik zo wel!!
liefs Floris

Zondag begon beroerd.

Vanochtend ging het slecht, ik leek wel een doodziek vogeltje. Ze kreeg er tranen van in haar ogen en ik kon wel voelen dat ze het niet meer zag zitten. Ik ben gewoon moe en natuurlijk zie ik er niet uit met al die bulten, korsten en kale plekken. Toen mocht ik lekker buiten in de zon. Eerst even wat extra voeding en vocht. Daarna mocht ik het gras op. Ik heb wat sprongen gemaakt en heb lekker languit op het gras gelegen om te laten zien dat ik me heus niet zo rot voel als dat ik eruit zie... Ik ben in het hooi gedoken, heb onder de pot gelegen en aan de Weegbree geknabbeld. Ik ben wel vijf uur lang buiten geweest, wat heerlijk. Ze hebben ook wat schaduwplekjes gemaakt want ik mag natuurlijk niet in de felle zon. Ze heeft beloofd dat ik morgen weer heel de middag buiten mag. Mits de zon schijnt natuurlijk.

Nou maar eens zien hoe ik het doe zonder de antibiotica want die is op. Jammer, want dat vond ik best lekker. Gatsamme als ik nu maar niet ga snotteren , een infectie krijg of dat soort van ongein. Mijn baas gaat morgen de dierenartsmeneer bellen.

Dit ben ik....

Ik ben best wel ziek vandaag. Ik heb een rare zieke bui vandaag. Denk maar niet dat ik iets doe. Ik ben best wel ziek en ook best moe. Lekker liggen op het gras. Alsof er heel niets gaande was. De zon die schijnt speciaal voor mij dat maakt me toch een beetje blij. Ik knabbel wat hier, knabbel wat daar. Mijn ogen zijn dik, mijn oren voelen raar. Mijn vacht valt uit, mijn jas is slecht maar alles komt vast weer goed terecht. Al ben ik ziek, toch ben ik blij want zij is hier en past op mij. En alles wat ik anders moet. Gaat vandaag niet door, net goed.
Floris

Floris aan de Weegbree

Zaterdag. Vandaag een week ziek !

Tja, hoe voel ik me vandaag? Mijn oren voelen zwaar. Als ik ermee schud voelt het raar. Het vrouwtje zegt al dat ze dik zijn. Zo voelt het dus ook. Ik lijk wel doof, zo ver zitten ze dicht. Ook wel weer fijn want verderop in de buurt zijn ze met een drilboor aan de gang. Ik voel de herrie wel maar hoor het haast niet. Verder heb ik vandaag weer braaf mijn antibiotica op, mijn pijnstiller ook maar dat groene spinaziespul laat ik gewoon uit mijn bekkie lopen hoor. Bah, wat is dat smerig. Doe mij maar dat anijsspul of die worteltjespuree.

Vandaag mocht ik weer heerlijk in de tuin. Ik heb wat onder de pot gelegen. Daar stond de zon op dus dat was lekker warm. Ik lag heerlijk beschut uit de wind. Ik heb een fraaie pot met Weegbree gekregen in mijn ren. het vrouwtje weet dat ik daar heel dol op ben.

Groet van ridder Floris

Het is vandaag vrijdag. Het wordt een weekend van erop of eronder denk ik. Mijn oogleden zijn weer iets dikker geworden. Ik zag het vrouwtje wel schrikken daarstraks, ze dacht dat ik vuile oogjes had. Gelukkig viel het mee. Verder valt mijn haar een beetje uit. Ik heb wat kale plekjes waar de korsten zaten van mijn wondjes. Mooi voor joker maar het zal wel goedkomen. Ik mocht even op het gras maar het waaide hard dus moest ik weer naar binnen. Ik heb mijn antibiotica, Primperan en pijnstiller alweer op. Beetje vezels en ik heb een paar bakjes met klavers gehad. Heeft ze geknipt voor me. Lief hoor. Nou hier komt dan ook een foto van mijn dikke ogen. Deze foto is van gisteren. Vandaag zijn er geen foto's gemaakt. Ze heeft mijn hok schoongemaakt dus ze had geen tijd voor de foto's. Nou ja, morgen weer. Ik heb vernomen van het baasje dat het morgen lekker weer wordt. Dat wordt dan heerlijk in het gras liggen. Ik weet zeker dat ze thuisblijven voor mij zodat ik naar buiten kan. Dat is genieten hoor. Lekker liggen tussen de klavers, beetje hooi erbij. Geweldig zou dat zijn, dus zon...kom op!

Floris, toch Myxomatose?

Moest ik weer mee naar de dierenarts maandagavond. Druk dat het was. na een uur waren we eindelijk aan de beurt. Nou ja, ik dan. De dierenarts vond het nog geen echte myxomatose. Ik had wel dikke oogjes maar ze waren mooi schoon en mijn neusje, mond en anus (ahum) waren niet opgezet. Ik krijg dus nog een antibioticakuur ( Bactrimel ) en een pijnstiller mee. Als het erger wordt en de ellende zet door dan moet ik gaan slapen. Het vrouwtje heeft me te verstaan gegeven dat ik moet vechten want ik ben een leukerd zegt ze en ik moet nog heel lang bij haar en Peter blijven wonen. Nou dat ga ik dan maar doen hè. Goed eten en beter worden. Ik ben het wel van plan. En zij zijn het ook van plan mij beter te maken. Gaf ze me bijna een overdosis pijnstilling. Pff gelukkig had ik er geen last van maar nu moet ze weer op pad voor nieuwe.

Ze is wel heel dol op me hoor, ze knuffelt me zoveel! Zie mij hier op dinsdag in de tuin. Ik heb die dag trouwens prima gegeten en de woensdag ging ook erg goed. Ik had geluk met het mooie weer, dan mag ik op het gras. Het Myxomatosevirus gloort erg goed met koud weer. Ik moet het dus steeds lekker warm hebben en mag nu dus binnen slapen. Ik heb vandaag weer honderd kusjes van haar gehad geloof ik.

Nee toch!

Nou ja, wat krijgen we nu. Ik krijg dikke oogleden. Ik hoor het vrouwtje al brommen en mompelen. Het zal toch niet waar zijn, ik ben toch niet ziek? Tja ik eet wat minder en ben een beetje rustig. Ja, noem het een beetje moe, een beetje slaperig. Ik hoef vanaf vrijdag geen medicatie meer. Ik ben heerlijk van de antibiotica en Primperan af. En nu dit? Ze loopt steeds naar binnen en gaat dan zoeken op internet. Ze denkt aan Myxomatose. Wat the hell is dat nu weer? Ach weet je, ik ga in het zonnetje liggen en ik laat het maar over me heen komen. Honger heb ik niet zo en ik doezel een beetje.

mijn wondjes

Even een foto van mij op het gras. Op mijn rug zie je een van mijn wondjes....komt wel goed hoor, ik genees snel zegt ze. de korstjes laten al wat los. Vanaf vandaag heet ik officieel Floris. Ik ben een mannetjes konijn, een jonge nog zegt de dierenarts en ik weeg 1.5kg.

Een nieuw hok en ik mag ook op het gras.

Even in het kort. Ik neem braaf mijn antibiotica, al vind ik dat wel vies. Ik neem ook braaf mijn Primperan en het voer. Ik knoei mezelf vreselijk onder. Echt netjes gaan ze niet met me om tijdens het voeren maar lekker is het wel. Ik mag nu ook elke dag even op het gras. Ik krijg dan ook wat Weegbree en paardebloemblad. Ik lig heerlijk in de zon...wie doet me nog wat!

Poetsen

Nou ik zal mijn vachtje heus wel weer op orde krijgen. Het ziet er nu misschien niet zo fraai uit maar het gaat weer goed komen.

Een dag later...

Ik moest mee naar de dierenarts. Ze vertrouwde het niet helemaal zei ze. Die wondjes, die vlooien, ik at niet al te best. Nou ja, dat vertel ik zo. Maar weet je, ze heeft meteen een hok voor me geregeld. Ik heb maar één nachtje in een boodschappenkrat hoeven te slapen. Ze had stro en hooi geregeld bij de buurvrouw. Snel bij Appie wat brokjes gehaald. Ik voelde me heerlijk voldaan. Wist zij veel, ik was gewoon moe, ik wilde graag slapen, gewoon rust. Alle vlooien waren al zo'n beetje van me af en ik lag lekker warm in dat kratje...Maar de volgende dag kwam er al een heuse kooi. Met nachthok. Geweldig vond ik dat. Stro en hooi erin, een flesje om uit te drinken...maar goed...

De dierenartsmevrouw, Hilde heet ze, zei dat ze maar meteen met me moest komen. dat deed ze ook. Ik kreeg jandorie wel 4 spuitjes. Antibiotica, iets voor de darmwerking, iets voor de eetlust en nog iets...( weet ik niet meer ). Verder werd ik in de poeder gezet, wat een rotzooi zeg. Stofwolken tegen de vlooien. Nu moet ik dagelijks mijn antibiotica en Primperan ( 4 x daags ) dat is voor de darmen. Ze gaan me dwangvoeren, dat lijkt erg maar ik vind het meevallen. Ik moet dan op schoot en met een spuitje geven ze me het allerheerlijkste voer wat er is, mjam. het smaakt een beetje anijsachtig. Nou ja. laat maar komen ik neem het wel.

Stomme mensen..

Ben ik nou zo gek? Wie laat mij nou zomaar los in de wilde wijde wereld. Ik kan me toch niet helemaal zelf redden, ik heb dat nooit geleerd. Jeetje, zit ik hier bij de vuilnisbak, helemaal onder de vlooien. Wat moet ik nou, alles doet zeer. Ik dacht nog toen ze me hier neer hadden gezet dat ik leuke vriendjes zag. Nou mooi niet, die gingen mij gewoon bijten. Kijk nu, hoe ik eruit zie. Hele vacht kapot, honderden vlooien en dorst...

Gelukkig heeft ze me gezien. Zij...op de fiets. Ze heeft me in haar vest gewikkeld. Ik schaamde me hoor toen ze me oppakte en er zoveel vlooien op haar jasje sprongen. Ze zei meteen dat ze het niet erg vond en dat ze me hoe dan ook mee zou nemen om voor me te zorgen. Pff, gelukkig maar. Ik kan weer met een gerust hart gaan slapen. Straks gaat ze me eerst ontdoen van alle vlooien, nou ja...er zijn ergere dingen!

Zuske en Bommeltje - van Els en Leo uit Den Haag

Best friends ever