Ze houdt van me.

Helaas heb ik het niet gered. Ze zag wel dat ik gisteravond niet lekker was. Vanochtend had ik nog steeds niets gegeten en gedronken. Dat baarde haar wel zorgen. Ik had wel wat van die maisdingetjes op en op een hooitje gekauwd maar dat zag ze natuurlijk niet. Ze heeft vandaag maar tot half twaalf gewerkt, speciaal voor mij, om bij mij te zijn. Ze is er ziek van dat ik ziek ben. Ze is voor me langs de dierenarts gegaan en heeft verteld hoe de stand van zaken was. Niet best dus. Dikke oren, dik kontje, dik neusje en vooral dikke oogjes. Ik moet dus gaan slapen. Da's niet erg. Ik voel me niet al te best en ik word niet meer beter. Maar ik voel me vandaag nog wel lekker hoor, nog fijn genoeg om 's middags heerlijk over het gras te rollen en wat Weegbree, brokjes en hooi te eten. Verse voorraad aangeleverd dus dat was fijn. Ging het nog regenen ook. We hebben heerlijk geknuffeld op de bank, ik werd heerlijk geaaid en heb zoals gewoonlijk weer heel veel kusjes gehad. Het zal wel rood zijn van de lippenstift op mijn hoofd. Eenmaal in mijn kooitje had ik het toch een beetje benauwd af en toe. Ik poetste en voelde aan mijn neusje. Dat benauwde zal wel komen door die dikke opgezette neus.
Om kwart over 4 gingen we op weg naar de dierenarts. Wat heeft ze gesnotterd... ze heeft nog dikkere ogen nu, dan dat ik heb. Ik heb haar maar steeds likjes gegeven om haar te troosten. De dierenartsmevrouw snapte dat wel, die wist dat ik dat deed omdat ik haar zo lief vind omdat ze zo goed voor me heeft gezorgd. Dat ik blij ben dat ik niet verder ziek hoef te zijn, het is goed zo. Ik mocht eerst rustig gaan slapen en we hebben saampjes rustig afscheid genomen. Ze heeft wel honderd keer gezegd dat ze van me houdt. Nou, dat hoeft ze niet te zeggen, dat weet ik zo wel!!
liefs Floris