Geen muis is mij te snel af.....!

Gisteren weer bijna een muis gevangen. Ik had even de hoop dat het vrouwtje niet hoorde dat ik druk bezig was met het achterna rennen van het muisje. Dat kleine wicht maakte zoveel herrie dat het dus binnen te horen was. Piepen dat het kleine ding kan. Ineens zag ik het al…het vrouwtje kwam naar buiten gestormd. Ik bleef gewoon rennen want ik had die kleine pieperd bijna te pakken. Naar links…naar rechts, onder het tafeltje door, achter de bank. Ik moet wel zeggen dat deze erg snel was. Schiet die kleine ineens tussen een steen en putdeksel in. Word ik ineens vastgegrepen en binnen gezet. Gaat het vrouwtje dat piepding ook nog een stukje kaas geven. “Het is bijna kerst”, zegt ze dan….helemaal kierewiet hoor! Vanmorgen heb ik de jacht nog even dunnetjes voortgezet met Chivas. Maar het geluk kwam pas weer 's avonds. Die kleine pieperd heeft natuurlijk weer op krachten kunnen komen door al die kaas! Eindelijk had ik hem. Geen vrouwtje in de buurt om hem af te pakken. Ik was natuurlijk veel te gulzig en had hem gewoon in zijn geheel verslonden met huid en haar. Moest ik me toch overgeven, maagje eruit, al het muizenhaar eruit, brokjes eruit....jakkie!!! Had het vrouwtje toch nog gemerkt dat ik die pieperd te pakken had genomen. Ik heb toch nog een standje gehad, dat ze het niet leuk vond van me. Puh, ik heb hem toch lekker op!!!! Mrrauw Hercules.